Het is heel fijn om een paar goede vrienden of vriendinnen te hebben. Vaak kun je met vrienden meer delen dan met familieleden, omdat familiepatronen en oud zeer uit het verleden in vriendschappen geen rol spelen. Je vrienden kies je zelf, en je kunt met een vriend of vriendin heel lang een diepgaand contact hebben. Met vrienden heb je op zielsniveau een verbinding. 

Maar als een vriend of vriendin van je overlijdt, is er vaak niet zo veel plaats voor die vriendschap. De aandacht gaat veel meer uit naar de familie van de overledene. En die heeft niet altijd oog voor jou. Als vriend of vriendin heb je een hele dubbele positie. Je hoort er niet bij, maar tegelijkertijd had je zo'n intense band met degene die is overleden dat je wél heel dichtbij stond. De mensen in je eigen omgeving kenden hem of haar niet zo goed. En jij kent de partner, ouders, kinderen van je vriend of vriendin niet echt. Je hebt dus weinig of geen mensen om je gevoelens en herinneringen mee te delen. Dat maakt je eenzaam in je verdriet. Je kunt je onbegrepen voelen. Aandacht vragen voor je gemis, hoe belangrijk ook, is dan niet gemakkelijk.