Elk jaar sterven in ons land ruim duizend kinderen in de leeftijd van 0 tot 20 jaar. Je kind verliezen is de ergste nachtmerrie die je als ouder kunt meemaken.

In het boek “Wij zijn nooit voorbij” staan zeven verhalen van ouders voor wie deze nachtmerrie werkelijkheid werd. De moedige Claudia & Daniel, Sabine, Danique, Marieke, Mariska, Femke, en Martine nemen je mee in de emotionele achtbaan waarin ze plotseling terechtkwamen, en vertellen hoe het verlies van hun kinderen hun leven voor altijd heeft veranderd.

Schrijven over Ize, Kester, Livvia, Kyan, Giulia, Dide en Daaf confronteerde de ouders met ondraaglijke pijn. Maar het heeft ze ook kracht gegeven. Ze hoeven hun kind niet los te laten.

De levens van hun lieve, stoere, wijze en knappe kinderen zijn vanaf nu vereeuwigd in dit boek. Laat hun ontroerende verhalen ook een plekje in jouw hart veroveren. Dit boek, zo vol liefde geschreven, geeft de kinderen een stem, een gezicht, een geschiedenis en hopelijk ook een toekomst. Want hun verhalen kunnen ook andere ouders helpen die door dezelfde nachtmerrie heen gaan.

“Het verliezen van je kind maakt je eenzaam, het voelt leeg en rauw" aldus Mariska de Langen uit Nuland en Marieke Driehuizen-Goorts uit Rosmalen in een interview met het Brabants Dagblad die beiden een dochter verloren. Beide moeders doen hun verhaal in het boek.

Mariska de Langen uit Nuland verloor in augustus 2020 haar 7-jarige dochter Ize aan leukemie. Dide, dochter van Marieke Driehuizen- Goorts uit Rosmalen, overleed vierenhalf jaar geleden aan de gevolgen van de waterpokken. Samen met zes andere ouders die een kind verloren, werkten beide moeders mee aan het boek.

Marieke weet meteen waarover Mariska het heeft; “Rauwe pijn, niet te beschrijven in taal. Er zijn eigenlijk geen woorden voor. Het verliezen van je kind maakt je eenzaam, het voelt leeg en rauw. De eerste vijf maanden heb ik elke dag gehoopt dat het niet waar was. Dat er toch wonderen zouden bestaan en Dide gewoon zou terugkomen" aldus Marieke tijdens een interview met Sophie Fleur Verbiesen van het Brabants Dagblad.

Mariska en Marieke besloten ze zich niet kapot te laten maken door verdriet. Het was Mariska die een oproep op Facebook zag van ‘Stichting Nooit Voorbij’ met de vraag of ouders wilden meewerken aan een verhaal over hun overleden kind. De eerste regels stonden al snel op het papier en enkele weken later volgden hele alinea’s voor het confronterende boek “Wij zijn nooit voorbij”.