Even dacht ik bij het oriënteren op een openingsverhaal van dit 10e Blok alweer: ‘Misschien volstaat een tweet…een klein getwitterd berichtje om jullie welkom te heten. Politici, acteurs, presentatoren, zeilmeisjes, wereldreizigers, voetballers en jongeren zijn massaal aan de twitter. Naast facebook , het bekijken van filmpjes op YouTube, is dit een modern massa communicatie instrument. Een groot bereik, snel, wereldwijd, passend bij de eisen van deze tijd. Tegelijkertijd weet ik uit gesprekken met jongeren dat vriendschap voor hen echt hoog in de top 5 staat.  Echte vriendschap waar je persoonlijk bij betrokken bent.'

Een van de jongeren formuleerde dit als volgt: “vriendschap is voor mij een zone zonder gevaar”. Opmerkelijk he? Vriendschap op zich is helemaal niet nuttig, want je houdt de soort er immers niet mee in stand. Vriendschap is er omdat mensen – naast dat iedereen ouders heeft en uit een gezin komt – behoefte hebben aan een relatie waarin je oprecht kunt zijn, waar je lief en leed kunt delen, waar je er bent zonder dat je direct iets moet doen of aan eisen, verplichtingen of verwachtingen moet voldoen. Vriendschap is ‘een zone zonder gevaar’.

Een mooi bewijs hiervan zag ik bij twee jongeren die beiden thuis veel problemen hadden. Een zieke moeder, een afwezige vader, weinig geld en weinig invloed op het leven. Op de verschillende scholen waar zij geweest waren, telden ze niet mee. De één stonk. De ander durfde niemand aan te kijken. Ze hoorden er niet bij en beseften dat heel goed. Met hen werd niet in groepjes samengewerkt. Ze werden niet gekozen bij sport. Dus die twee waren eigenlijk op elkaar aangewezen. Al werkend ontstond er tussen hen een vriendschap. Ze bloeiden beide op. Kwamen voor elkaar op school. Namen als de één er een keertje niet was het werk voor elkaar mee. Heel voorzichtig groeide het vertrouwen in elkaar…in de mogelijkheid van echte vriendschap. Toen de zieke moeder van de één overleed was de ander er; met mededogen, zwijgend, behulpzaam, sterk, verlegen met het grote verdriet van haar vriendin, ontdaan door zoveel tranen van opluchting dat het lijden voorbij was en verdriet om het gemis. Ze was er en doordat zij er was, doordat ze bleef, studeerden ze samen af, stonden ze in de rij van te diplomeren studenten, net als jullie nu. De meest kostbare ervaring voor hen is die van de vriendschap geweest en pas daarna volgde het diploma. Ze hebben iets geleerd dat essentieel is en geen handelsmerk, zoals ‘twitter’. Ze hebben geleerd dat vriendschap  ‘een zone zonder gevaar’ is.

Nivea, dat kleine ronde en blauwe potje zalf bestaat inmiddels 125 jaar en is een sterk merk. Altijd hetzelfde gebleven, blauw met witte, speciaal voor Nivea ontwikkelde letters. Een hele eeuw lang is er niets veranderd aan een potje nivea, en toch veranderde het, toen ik tijdens een lezing iemand hoorde zeggen; ‘Als je echt met mensen, met kinderen/jongeren in contact wilt komen, wilt weten hoe zij hun leven ervaren, hoe ze omgaan met verdriet en met geluk, hoe ze dealen met een gebroken hart of een gezondheid die aangetast is door een chronische ziekte dan zou ik willen dat mensen hun potje NIVEA mee zouden nemen. Met NIVEA bedoelde deze man…Niet Invullen Voor Een Ander - omdat in menige ontmoeting, de eigen mening, of…. hoe ik denk, vaak als tip, advies of top gegeven wordt. Als je zo verdrietig bent zet je gewoon een muziekje op! Als je ADHD hebt neem je een concerta of ritalinnetje! Als je relatie uit is….zijn er voor hem nog honderd anderen, geen hand vol maar een land vol. Wij weten zo goed voor anderen hoe het is…..om jong te zijn, om kwetsbaar te zijn, om ziek te zijn, om gebroken te zijn, om vast te lopen met een studie. En nu denk ik: Nivea thuis, op het nachtkastje, in de badkamer, evt. in een toilettas en in de ontmoeting met anderen is het prettig om echt, vriendelijke en met mededogen,  wezenlijk tijd te nemen om te luisteren. Voor jullie ligt er na het portfoliogesprek een potje nivea klaar. Om je eraan te herinneren dat het voor de cliënten die je gaat begeleiden, voor de mensen die je lief zijn en ook dat er hier bij ons in de lesgroep ‘een zone zonder gevaar’ is. 

Is deze opleiding van het LSR een sterk merk? Ik hoop zo dat wij hier met zijn allen geen merk zijn maar een vrolijke, bont gekleurde afspiegeling van de samenleving…mensen met verschillen, mensen die anders denken, anders kijken en met respect en liefde, benieuwd zijn naar elkaar. Vriendelijkheid is geen merk… Vriendelijkheid is een uitnodiging voor ontmoeting, gesprek, om samen een gemeenschap te vormen waar iedereen bij hoort en niemand uitgesloten wordt. Vriendelijkheid in je werk als rouw- en verliesbegeleider is geen handigheidje, trucje, slagwoord of slagwapen. Het heeft te maken met onvoorwaardelijke liefde en vertrouwen waarbij je elkaar steeds opnieuw opzoekt en het gesprek gaande blijft houden omdat je echt wilt weten hoe een ander denkt, voelt, leeft en werkt.

Voor jullie – bijna vakantie – een beetje vrij van het LSR en altijd vrij voor het vervolgen van je leven verbonden door vriendschap ‘een zone zonder gevaar’ én …. een potje nivea.

Fijne vakantie!

Namens het team van het LSR (Landelijk Steunpunt Rouw)