Een echtscheiding heeft een grote impact op kinderen. Of kinderen nu jong zijn of de tienerleeftijd bereikt hebben, of ouders met ruzie uit elkaar gaan of als vrienden, hun wereld staat op zijn kop. Hoe kinderen reageren op de scheiding, verschilt per kind en per leeftijd. Verwarring, boosheid, verdriet en schuldgevoel zijn emoties die door de meeste kinderen in echtscheidingssituaties worden herkend en doorleefd. Soms in stilte op hun kamertje of in recalcitrant gedrag in de klas of in het gezin.

Een groot loyaliteitsprobleem ervaren kinderen als ze zich gedwongen voelen om te kiezen tussen één van hun ouders. Ze moeten bijvoorbeeld keuzes maken over ‘Bij wie ga ik wonen?' of ‘Wil ik wel met mijn vader mee naar een voetbalwedstrijd als moeder daar moeite mee heeft?’ of ‘Wie moet ik gelijk geven in de aanklacht van de ene ouder naar de andere ouder?’ Kinderen houden van beide ouders en willen niets liever dan dat ze bij elkaar blijven en van elkaar houden. Ze stellen hen niet graag teleur.

Een andere situatie waarbij zich een loyaliteitsconflict zich voordoet is wanneer er een nieuwe partner in beeld komt. Wat als vader een nieuwe vriendin heeft waar hij heel gelukkig mee is? Een kind gunt vader dat geluk, maar hoe moet dat als moeder zit te huilen omdat vader een nieuwe vriendin heeft? Hoe kan een kind dan reageren op de nieuwe ‘stiefmoeder’ zonder vader of moeder teleur te stellen?

Loyaliteitsconflicten zijn vaak niet te voorkomen. Ouders kunnen ze echter wel zoveel mogelijk beperken door dingen doordacht aan te pakken en goed met elkaar te communiceren. In de praktijk blijkt dit niet gemakkelijker. Een scheiding gaat in de meeste gevallen gepaard met pijn en verdriet waardoor open communicatie zonder bijbedoelingen tussen ouders niet goed mogelijk is.

Familie en vrienden kunnen veel betekenen voor kinderen wiens ouders in scheiding liggen. Voor kinderen in de basisschoolleeftijd kan het helpen als ze even uit de situatie gehaald worden. Ze kunnen worden uitgenodigd om iets leuks te doen. Voor tieners is het vooral belangrijk dat ouders er voor ze zijn zonder dat ze zich verantwoordelijk voelen om vader of moeder gelukkig te maken.