Geest en lichaam zijn één. Lijdt het lichaam dan lijdt ook de geest. Lijdt de geest dan ervaar je dat ook lichamelijk; het zit tussen je oren en tegelijkertijd in je lijf. 

Je voelt je zwaar belast op je werk of in je relatie. Je maakt je zorgen over vanalles en nog wat. Je blijft maar piekeren, je kunt er niet van slapen. Daar komt nog bij dat je last hebt van je rug of dat je de hele dag misselijk bent. De arts doet medisch onderzoek maar dat levert niets op. Er is geen sprake van een organisch letsel. Mensen zeggen dan ‘Het zit tussen je oren’. Maar je weet het zeker, het is geen aanstellerij, het zit echt in je lichaam. En dat klopt, maar vermoedelijk weerspiegelen je lichamelijke klachten de zorgen die je hebt. 

Maar het kan ook andersom zijn. Stel dat er een ziekte is geconstateerd. Je lichaam laat je in de steek, je kunt er niet meer op vertrouwen. Als reactie op je zieke lichaam, je aandoening, voel je je terneergeslagen of misschien gestrest. Naast je aandoening, voel je je futloos, heb je hoofdpijn of last van je rug. Je toch al zieke lijf voelt alleen nog maar meer ziek. Je ziekte heeft invloed op je geest en je geest reageert weer op je lichaam. 

Onderzoek heeft aangetoond dat gevoelens en emoties bepaalde chemische stoffen in ons brein aanmaken die vervolgens worden doorgestuurd naar alle cellen in ons lijf. Daar worden ze ontvangen door receptoren die vervolgens zorgen voor een lichamelijke reactie. Je lichaam (fysieke Zelf) legt daarmee ononderbroken vast wat je voelt, zegt en gelooft. Maar ook wat je onderdrukt. Zo kunnen onderdrukte woede, verdriet of angst aanleiding zijn voor fysieke pijn. 

Eenheid van geest en lichaam is een belangrijke invalshoek bij ‘verlies van gezondheid’. Want het lichaam weerspiegelt de geest en de geest weerspiegelt het lichaam.